วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่จะได้อยู่ในเกียวโต ช่วงเช้ายังว่างอยู่จึงขอออกไปเดินทอดน่องเป็นการทิ้งทวนซะหน่อย บริเวณที่เราจะไปเดินเล่นนั้นคือแถวแม่น้ำชิรากาว่าในย่านกิออน ย่านที่เต็มไปด้วยร้านอาหารเลิศหรูและสีสันที่ดึงดูดใจยามค่ำคืน...แต่เมื่อพลาดไม่ได้ไปย่างกรายในยามค่ำ ถึงขอแก้ตัวในยามเช้าแทนก็แล้วกัน ฮี่ ๆ
เราตั้งต้นที่ ถนนคาวาบาตะ (Kawabata street) ซึ่งเป็นถนนที่เลาะเลียบแม่น้ำคาโม (Kamogawa river) แม่น้ำชิรากาว่า เป็นแม่น้ำสายเล็ก ๆ ที่แยกออกมาจากแม่น้ำคาโมนั่นเอง
เดินไปสักพักพบหินก้อนหนึ่งเขียนโคลงไว้โดยกวีท่านหนึ่งผู้ซึ่งหลงใหลในมนต์เสน่ห์ของกิออน นาม Isamu Yoshii |
อยากรู้ว่าอะไรคือมนต์เสน่ห์ของกิออน และเหตุใดจึงต้องมีอนุสรณ์เป็นโคลงกลอนอยู่ริมแม่น้ำ ดูได้จากคำอธิบายนี้
ละครคาบูกิ คือ ศิลปะการแสดงอย่างนึงของญี่ปุ่น ผู้แสดงจะเป็นผู้ชายทั้งหมด ถึงแม้จะต้องเล่นเป็นตัวละครหญิงก็ตาม นักแสดงจะทาหน้าสีขาวและวาดลวดลายต่าง ๆ ตามบทบาทของตัวละครนั้น ลีลาการแสดงจะชัดเจน ทั้งชดช้อย ขึงขัง โศกเศร้า หรือคุ้มคลั่ง หากบรรยายไม่เห็นภาพ แนะนำให้ลองหาดูใน Youtube นะคะ ละครคาบูกิสมัยใหม่ ผสมแสงสีเสียง ดูขลัง อลังการดี มีช็อตเด็ด ๆ แบบว่า เปลี่ยนชุดกิโมโนได้ภายในพริบตา...ทำได้ไงก็ไม่รู้
แวะเข้าไปดูวัดเคนนินจิ (Kenninji Temple) เป็นวัดเซนที่เก่าแกที่สุดในญี่ปุ่น |
อาคารไม้หลังใหญ่ |
ไปเที่ยวมาก็หลายวัด แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นนักบวชนิกายเซน |
และแล้วก็ถึงคราวที่จะต้องจากลาเมืองเกียวโตจริง ๆ ...ลึก ๆ ก็แอบเหงาหงอยอยู่ไม่น้อยเลย หลังจากเช็คเอ้าท์จากโรงแรม เราก็มุ่งหน้าสู่สถานีเกียวโต เพื่อนั่งรถไฟสู่ Kansai Airport ใช้เวลาประมาณ 77 นาที
บ๊าย บาย ชาวเกียวโต |
มุมนึงของ Kansai Airport |
ภาพสุดท้าย ก่อนกลับเมืองไทย...ไว้เจอกันใหม่น๊า...เกียวโต... |
No comments:
Post a Comment